И размислуваше за тажниот привид на мајчиниот живот што удри свој печат врз сето нејзино суштество – живот на постојано одрекување завршен во лудило.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Се сети на последните часови од мајчиниот живот; лежеше во задушливата темна соба на другиот крај од ходникот, а однадвор се слушна меланхоличниот италијански напев.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
А таа сака да живее. Зошто да е несреќна? И таа има право на среќа.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Се стресе кога пак го слушна гласот од мајка си како без прекин повторува со налудничава упорност: – ’Дереваун Сераун! Дереваун Сераун!’
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)