метален (прид.) - звук (имн.)

Го мирисам огнот од далечините. Слушам метални звуци. Чекам. Слушам. ***
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Беа секако под челични панцири; секирата се одбиваше со метален звук од нешто тврдо и непробојно.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Се слушна остар метален звук. Гласот од телекранот замолча.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Беа секако под челични панцири; Секирата се одбиваше од метален звук од нешто тврдо и непробојно.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Во еден момент, се слушаа по телефон силни удари, со метален звук.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Но низ темнината што го обвиткуваше, слушна нов метален звук и знаеше дека вратата на кафезот се затвори, не се отвори.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во преситениот со прав воздух се заби и одекна остер метален звук.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Тој шум ни беше познат: меѓу два влечкави чекори се слушаше и еден ѕвечкав, светол, метален звук - бастунот на дедо Симон ги испитуваше нерамнините на патот.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)