мешлест (прид.) - човек (имн.)

Под него, зад барата, се расправаа двајца - невесел ќелавко со два златни заба под горната усна и млак, мешлест човек со неколку значки на сивото палто.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Имам и еден раководител на машината, мешлест човек, кој наутро ја пали, а навечер ја гаси. Другото време, со гол стомак, лежи под сенката на сливата.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)