мој (прид.) - ме (зам.)

Самата ни раскажуваше – бидејќи јас бев убава девојка, дедо ти Тасе испраќаше повеќепати стројници и најодзади моите ме свршија за него.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
– „Ете како: откога влеговме в гемија во Солун, кога нѐ забра еден силен ветар, та кога ја спотераа талазите гемијата, една недела што ја носи силно морето и на неделата кога ја удри од едни спили, парче по парче се стори и за касметот мој ме исфрли на една штица морето на суво.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Маштеха моја ме излагала и ме дала на ваши руки да ме убиете, ама се надејам да ви оврне вам Бог за такво беззаконие.
„Избор“ од Јоаким Крчовски (1814)
И од тоа пусто неризање мое ме накажа зер Господ што дојдов во вашава земја“.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Се свртувам кон себе, очите мои ме гледаат.
„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)