Некогаш, во времето на мојата беспомошност, кога со своите зборови и постапки ме толчеше, копнеев по мигот кога ќе биде физички слаба, го посакував времето кога ќе можам да ѝ возвратам, да се осветам.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Сега беше беспомошна, и можеби ќе можев да ѝ ја возвратам некогашната болка да беше само физички слаба, но повеќе не постоеше Амалија Фројд која расекуваше со своите зборови.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)