Легнуваме во тревата, меѓу ноќните бубалки – Ти си мојата божица во невернички раце. Се насмевнуваш: - Сега сум во твоите.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
- Срцка, ти си мојата божица, ти си вечерва водилка низ атарот на моите соништа. Заповедај!
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)