мој (прид.) - имот (имн.)

- Што, не се догледува лесно мојот имот? - Мало ти било лозјенцево. - Раѓа колку за чавките, не бој се.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Значи - у мој двор, на мој имот, скриен од сите погледи, на никој ништо не му смета...
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Тоа беше можеби и причината за да се согласам да го внесам и јас мојот имот и да го смешам во заедничкиот. И тоа, мислеше сега Змејко, а и оној мој Брат.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ќе го усовршите својот германски на мојот имот покрај Рајна. И својот вкус.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Излегов значи на 17 овој месец на балконот и речиси веднаш забележав дека соседот од лозјето под мојот имот, спомнатиот Наум Светиев, ми дава знак да му се придружам.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Прилегна, ги состави врвовите од прстите и рече: – Веруваш дека сум способен да го створам каменот што ги претвора сите елементи во злато, а ми нудиш злато.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
– Тоа можеби е така за вас, градските жители, така да се каже, – рече Џон Биро, – но што ќе биде со мојот имот?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Фармерот се оддалечи и јас отрчав до братучед ми Мурад.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ти го носам сиот мој имот. Покажа една вреќа и ја истресе врз масата. Се истркалаа куп златници.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)