мој (прид.) - книга (имн.)

Размислував, чеда мои, долго размислував, пребарував по книгите и спомените од разговорите со Чанга, а ние везден и долго зборувавме за Калето, јас му читав од моите книги, а тој историјата ја проверуваше на секоја врвица, на секој камен на Калето...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Ми рече дека за следниот ден закажал средба на универзитетот, пиење кафе во здружението на писателите и интервју за весникот „Милиет“ по повод подготовката за објавување во Истанбул на една од моите книги.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Излегува дека моите книги се моја автобиографија и дека сега го живеам животот од тие книги, можеби така ќе биде и во иднина.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Откако успеа да се соземе, Грегор сè уште нејасно про- мрмори - Да, се сетив на едно интересно сценарио за мојата книга.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Гронинг:Ако не можам да нацртам одредена идеја, ја напуштам.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Тие ги издадоа сите мои книги сѐ до 1990, кога прејдов во Харпер Колинс. ?
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Јас, со години, ги проучував работејќи врз мојата книга Историја на Балканот низ падовите на империите.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Не заборавај, најди го, во моите книги, и Законот за авторското право на Сојузното народно собрание, од 10 јули 1957 година.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
За разлика од Шекспир, Гринавеј живо го драматизира Просперо како го исполнува ветувањето “потопување на мојата книга”.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
- Но каква врска има тоа со моите книги - велам, нагласувајќи го зборот - книги.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Мојата Литература, мојата Убава Книжевност, мојата Belles Lettres, повторував во себе, стискајќи ја во раката својата единствена лична карта - моите книги...
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Мајка ми го чувствуваше тоа, и сега нејзиниот поглед понекогаш ја губеше сигурноста, оној отров кој беше влегол во нишката помеѓу неа и мене веќе не го делевме подеднакво, туку одеше само кон неа, и беше пресилен само за неа, ја задушуваше во нејзината немоќ, ја задушуваше оној зрак среќа кој сѐ почесто ми го огреваше лицето, онаа нијанса на радост што ми го боеше гласот, секогаш кога заедно со брат ми ќе се вратевме дома.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Но часовите минати покрај брат ми во читалната, додека тој гледаше во своите, а јас во моите книги, часовите минати во разговор, ме правеа некако силна, и нејзините зборови сѐ повеќе се одбиваа од мене, тие не влегуваа во мене, не ме колвнуваа во градите, студенилото на нејзиниот поглед не пробиваше во моите зеници.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Нерамностите што ќе се покажат во јазикот на мојата книга се сосем природни и ќе може да се отстранат само при едно подлабоко знаење на централното македонско наречје, со што не можам да се пофалам.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ама, и Пепелашка од нигде никаде станала принцеза... а јас се разбудив и прво посакав, а потоа и сама поверував дека ќе стојам позади мојата тезга како продавачка, со мојата книга како писателка...
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ги потчинуваш книгите на тој пат! И јас, пријателе Камилски, си имам маки со моите книги.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Не престанува да ме мачи неизвесноста како да ги употребам моите книги да влијаат во спасот на моите чеда, на нашите потомци на Балканот!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во една тивка квечерина, кога сонцето заоѓаше зад Тврдината и набргу во реката патуваше светлината на првите ѕвезди, Климент Камилски, по првата испиена чашка ракија, на чардакот на нашата куќа крај реката, загледан во далечината преку отворениот прозорец му прошепоти на спроти него седнатиот Татко: Во троа живот што ми преостанува на Балканот, најголемиот дел од моите заработени пари ги потрошив за моите книги.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но и овде надежните денунцијанти, кои нишанеа сега на мојата директорска позиција, не ме оставија на мира, сѐ додека не ме сменија поради нивните незаситни амбиции и не ме сместија со моите книги во едно одајче на влезот во Институтот, кое како да беше прикачено за градбата и висеше во просторот, наречено во шега од еден мој сакан пријател писател вавилонското одајче на Климент Камилски!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Моите книги се и твои! прифати Татко. Тоа важи и за тебе! Моите книги се и твои.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И јас страдав од тој режим, дури во затвор одлежав, поради моите книги во одбраната педагогија, книги купени од Вашата книжарница.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ти си мојот последен верен читател на Балканот во кого имам доверба, земи ја мојата Книга Книга за детето детето објавена на француски јазик.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Последната надеж останува во моите книги, преку нив да ја довршам мисијата на мојот живот...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Климент Камилски беше човек на незапирливи емоции, дури и во годините на староста кога емоциите или пресушуваат или се преплавуваат, тој стана, го прегрна Паскали и му рече: Сине мој, никој вака не ме разбрал досега, кога се во прашање моите книги, преостанатиот дел од мојата судбина.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
А јас ја продолжив мојата мисија на отворање на нови врати, рефрен наследен уште од моето детство, што се пренесуваше и во моите книги... А kapi...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Само тие како да беа останати на големата постојано отворена врата на земјата, достоинствено верни на пријателството...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Јас, на 58 години писател, па нема да сакаат ни да ја погледнат мојата книга издавачите.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Кога мислев дека ништо нема да биде од оваа работа, уредникот на "Цвет" сам ми се јави, ми рече дека само што почнал со читање и дека мојата книга му се допаднала, но ќе му требаат неколку денови да ја прочита целата.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Тоа го направив и јас со мојата книга.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Тоа запирање, тоа воздржување и молчење во текот на подготовките на сите мои книги од „Дождови“ до денес не стаса до онаа критичка точка преку која стиховите за Рацин требаше да минат, да ја надминат.
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
Мислам дека сум прочитал нешто за него во моите книги за хаику.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Тој прв се огласи: – Откако сме заедно, мила моја, речиси половина век, ти секогаш го поднесуваше бремето на моите книги…
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ти знаеш добро, јас, од мојата книга Ла Ринашенте, за летната мода во Италија во 1939 година, не можев да знам многу работи? – праша ненадејно Мајка. – Ти, мила моја, посилно од сите нас, почувствува какво зло ни донесе фашизмот, спасувајќи ги нашите деца, нашето семејство, во Поградец.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Доктор Пачев вели дека нема таков впечаток од она што го прочитал од мојата книга.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Зарем на ваков начин ми приговараше поради некои од забелешките што ги бев нафрлил за да можам на нешто да се потпрам додека ја пишувам мојата книга?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ги препрочитувам, овие забелешки што инаку се средени и во моето сеќавање.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И ти се молим, какво прочиташ таја моја книга, у тој час да ја убиеш сос децата заедно.
„Избор“ од Јоаким Крчовски (1814)
Најчесто и кога ми пишуваше за актуелните балкански политички теми, во времето по трагичните братоубиствени војни на просторите на поранешна Југославија, со закани тие да ја зафатат и Македонија, Елен Лејбовиц тоа го чинеше, противставена на немоќта на европските институции, барајќи ги причините за несреќите, најмногу, како што ми пишуваше, поттикната од читањето на моите книги, кои како што велеше, тие не ги набројуваа злата на нашите земји, туку го раскажуваа Балканот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ми беше верен читател, ретко беше критички настроен кон моите книги, секогаш имаше пофални зборови.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Низ смрtта ѕирка, оживува едно време по кое трагам во моите книги...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Елен Лејбовиц V Започна да се ткае суптилно, тивко пријателство на Елен Лејбовиц со ликовите од моите книги, објавени на француски јазик.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Се разбира, не беше во прашање само егзактноста на преведениот збор за религиозни дејства, во францускиот збор acte, многу подлабок во понирањето на клучните идеи во моите книги во врска со мојот идентитет, идентитетот на моите родители, на мојот народ, накусо идентитетот на животот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Имав впечаток дека за неа беше многу позначајно да го чита продолжението на мојата балканска сага на француски јазик, да го одржува жив и постојан тонусот на моето пишување и ревносното преведување на Патрик Крисман, отколку да навлезе во издавачките стратегии, се разбира пред с засновани врз материјалниот профит од книгата.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Своевремено не му верував и на Патрик Крисман дека ќе го исполни даденото ветување да ја преведе книгата Времето на козите, но тој тоа го стори, не верував дека Едгар Морен ќе пишува предговор за мојата книга Балкански клуч, односно Брегот на егзилот, но тој тоа го стори... 20 февруари 2001 г.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Не можев да поверувам дека таа ќе се осмели еден ден да му се обрати на мојот издавач за да го разувери во решението да се престане со објавувањето на моите книги.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ве молам да ми простите.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Пред малку, на една географска карта на Македонија се обидов да ја видам оддалеченоста меѓу Скопје и Тетово, како што се истакнува главното место на немирите. Педесет километри. Па тоа е малку!
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Таа како што не престануваше да ја шири вистината за моите книги среде своите пријатели, да им пишува на издавачите, на уредниците на книжевните емисии за да го свртат вниманието кон моите книги, се обидуваше и во настаните кои ја загрозуваа иднината на Македонија да ја открие логиката на помирувањето, соживотот на македонското и албанското население, како и другите етнички заедници, гледајќи ги обединети во заедничката татковина Европа.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Во ретките моменти на навлегување на својата најдискретна зона во односите со мене и моите книги, кога трагав по причините за нејзината голема приврзаност кон мојата балканска сага, Елен Лејбовиц не криеше да каже дека читајќи ги книгите на мојата балканска сага, најмногу се приврза за ликот на татко ми.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Јас не сум во состојба, а да не ви пишувам, да ви ја изнесам целата вистина, која вие ја загатнувате и ја насетувате во моите книги, во мојот живот...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Во нив најдов и неколку мои слични размисли, но посебно бев задоволна дека открив и нови гледања за вашето дело.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Како да се наттрчував во пишувањето со времето што ми преостануваше во животот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Елен Лејбовиц, претпоставував дека можела да биде професор по француска книжевност според суптилните и задлабочени анализи на моите книги, но јас никогаш не ја дознав нејзината вистинска професија, како и многу други податоци од нејзиниот живот, почитувајќи ја нејзината желба за строга анонимност.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Тоа кај неа будеше семожни асоцијации, од нејзините читања на моите книги, особено на романот Атеистички музеј... 14 јануари 2001 г.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ги добив разгледниците од Арл и од Струга, но с уште го немам добиено писмото со критичките осврти на вашите книги објавени на француски јазик. 20 Feb. 2001 Dix jours арrѕ lаvоir сrit, je me suis enfin dсidе envoyer ma lеttrе Claude Durand, et sans oser la relire, car јаurаiѕ t sans doute plus tеntе de lui faire prendre le chemin da la corbeille papiers que celle de la poste. Au moment ou on сrit, on croit toujours exprimer vraiment sa реnѕе, mais quand on se relit un peu plus tard, on est, hlаѕ! оblig de reconnaitre que сеѕt loin dtrе le cas. Et maintenant je vous envoie une copie de cette lettre sans lаvоir non plus relue. Excusez-moi pour tout le dfаut et les lacunes quеllе vous parait рrѕеntеr. Hlnе Leibowitz P. S.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ми преостанува да ви се заблагодарам за вашата солидарност со моите книги и нивното објавување во Франција.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
И јас започнав, повеќе несвесно да се однесувам во преписката со неа како со авторитет кој го заменуваше татко ми. & испраќав објавувани критики низ светот за моите книги, свои записи од весниците, сето тоа го правев само за да ја имам што повеќе крај себе, таа непозната, непристапна читателка Елен Лејбовиц.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
И тие, почитувана Лејбовиц, како што тоа вие го правевте подоцна, ги поврзуваа настаните од моите книги со актуелните збиднувања.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Почитувана госпоѓо Лејбовиц, Сакав да ви пишувам во одделно писмо за преведувачот на француски јазик на мојата балканска сага, амбасадорот Патрик Крисман, кој ги преведува моите книги под псевдонимот Клеман дИсартеги.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
За моите книги говореше турскиот писател Недим Гурсел, кој живееше во Париз, во егзил од 1971 година по тогашниот руч на генералите и се прослави со својата прва книга претставена од компаратистот Етијамбл, Едно долго истанбулско лето (Un long t d Istanboul).
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ги поврзував врвиците на татковите соништа, низ неговите читања, минувајќи низ релјефот на пепелта, стиgнував до бреговите на Босфор, фиксирани во мојата книга.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
При мојот престој во Сараево, ми раскажуваа како биле спасени неколку драгоцени книги.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Беше на еден друг начин дел од моето семејство по чија проширена смисла трагав во моите книги.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
И еве сега ви испраќам една копија од писмото што не го прочитав повторно.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Таа ги беше прочитала моите книги и нејзиното преведување беше тотално пренесување на еден свет, сензибилитет и време, кои ги акцентираше со своите емоции.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Патрик Крисман, не е преведувачот на Атеистичкиот музеј, зашто самиот намерно не сакав да го внесувам во времето на албанскиот сталинистички пекол, од разбирливи причини, во времето кога тој како амбасадор служеше во оваа земја, како што ми велеше, моите книги ги преведуваше секогаш почнувајќи од полноќ, трагајќи по некогашните извори на светлина од татковата потрага низ Балканот, останувајќи верен, на еден друг начин на Башларовото кажување, во потрагата по островот на светлината во ноќта на Албанија...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Вие често ми велевте дека ми пишувате поради моите книги, а не поради нивниот автор.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Те држев во раце!
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Таа во повеќе наврати нагласуваше дека неа ја интересира само светот и ликовите во моите книги, а не и нивниот автор.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Никогаш не ја дознав причината за наглото прекинување на објавувањето на моите книги.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Откако ја прочитал мојата книга се јавил дома. Разговарал со сопругата Гзиме.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Преводот на моите книги на француски јазик беше пренесување во еден друг свет, кој беше оддалечен со векови.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Останаа кај неа повеќе мои книги за читање. Мислев оти ги заслужува повеќе од мене.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Во тие моменти најчесто мислата ја минуваше границата и запираше во светот на татковите и моите книги.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Примете ја оваа моја книга како мој поздрав, како мое топло ракување со вас, добри мои.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Во една моја книга, во повеста „Испит“ на неколку страници јас опишувам една своја лага.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Таа приказна уште веднаш почна да се обликува прво како Еден запис, потоа како Единаесет жолтици за двата текста да се спојат во едно и да станат Бели ѕидови и сосема на крајот да останат само Ѕидови, прва моја книга иако е објавена како трета.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Првата моја книга беше за мојот внатрешен свет, втората за мојот личен живот, неговите заплети и расплети во кои, за да ги минам, секогаш ми помагаше семејството. Како и љубовните драми.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Следните мои книги ќе бидат за тоа како ќе им помагам на другите луѓе со мојот дар и со помошта на љубовта која Господ ни ја дал на нас луѓето.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Не беше фер, брат ми да има свој роман, а јас да немам, но и не беше фер што таа толку многу одолжуваше со него.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Да бидам попрецизна, всушност, тоа не беше нејзина туку моја книга, романот што ми го имаше ветено којзнае од кога и што со нетрпение го очекував веќе со години.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)