мој (прид.) - одговорност (имн.)

Особено не сега, кога веќе сериозно размислувам дека наскоро ќе треба да заминам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Па сепак, зошто да не ја речам вистината, мојата одговорност си ја замислував како прст, како сосема обичен прст, што не престануваше да чука на вратата на моето спокојство: „Чук, чук! Чук, чук!“.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Ризикот беше преземен доброволно, на моја одговорност.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ќе го земам јас. (Пауза) На моја одговорност. (Пауза) Можам да платам. (Пауза) Не ме гледај!
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Ова го велам бидејќи не сакам да се помисли дека се обидувам да промовирам некое друго лице што ќе биде спремно да ги презема на себе и моите одговорности.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се усложнуваат и моите одговорности, потоа одговорностите на мојата служба, а еден добар дел од сенката на оваа непријатност паѓа и врз носителот на иницијативата.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)