Оттогаш ги шепотам заедно и тоа Ведран и она другоно Иван.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И сѐ ми се причинува дека само заедно можам да ги сочувам...
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Како да не го прифатам гласот од мојата ноќ кога тој глас не ми се беше само присторил туку беше навистина сето мое помнење и сите мои исчекувања.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)