мој (прид.) - портрет (имн.)

Јас не се лутам, јас сум срамежлив човек; но сепак, ете, од мене налудничав сторија.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Некои од машките геј-студенти во групата, излезе, си ја надоместуваа незаинтересираноста за зададената лектира и за дискусиите на часот на тој начин што ја украсуваа опачината на списокот за редовност со занимливи цртежи на разни соученици, одвреме-навреме и со мои портрети, нагиздени во дрег и претставени како женски ликови од Златните девојки или од Челични магнолии (слики 2 и 3).129 Тие студенти можеби и не беа обожаватели на Џуди Гарланд и на бродвејскиот мјузикл (но кој ќе ги знае?), но знаеја што сакаат.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Вие не можете да го сликате мојот портрет.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Дали успеа Борко, со неколку зборови, да ги назначи контурите на она што би можело да се нарече мој портрет? Не знам.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Сликарот го нацрта мојот портрет од случајност: “Сепак си, вели, литератор”.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)