И најпосле, кога не можеше да го искаже она што го мисли, рече: - Таа си е моја праска, нели? - Твоја е. - А што треба да чинам?
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
А низ отворениот прозорец јас можев да ѝ го чујам гласот: - Деца, ова е моја праска.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
- Да ја видиш мојата праска. Пуштила цветчиња!
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)