мој (прид.) - презиме (имн.)

Не си го знаела презимето на директорот, кога те прашале не си го знаела ниту моето презиме.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Врската на тоа име со моето презиме беше очигледна.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
“Мојот предок, војвода од четиринаесеттиот век, - пишуваше Трошчејкин со “јат” - и затоа, драга Вера, ве молам и вас отсега така да го пишувате моето презиме”.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
БАРБОШИН: А пак јас ви зборувам дека, моето презиме е Барбошин, Алфред Барбошин.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Школскиот колегиум сака да те прогласи за тапа на годината.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)