ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Затоа се ограничив на еден културен објект и на еден пример од прагматиката на жанрот, па се обидов да ги изведам пошироките импликации од тој мој ограничен материјал.

Исходот, се надевам, е што се расветли една тешко дофатлива тема – тема што била релативно запоставена дури и во феминистичките студии и во квир-теоријата – имено, сексуалната политика на формата.

Свесен сум за границите на мојот пристап.

Камо да можев да го проширам уште повеќе, да опфатам што е можно повеќе аспекти на машката геј-култура и да напишам уште поглавја за нив.

Прво, појавите што се разгледуваат треба да се анализираат во однос на општествените фактори, а не на биолошките.

Второ, родовата ориентација и сексуалната ориентација не треба коренито да се издвојат една од друга или систематски да се разграничуваат во ниеден приказ на машката хомосексуалност.

Обете премиси одразуваат мои лични и интелектуални склоности, а не научни аксиоми, но дозволете да се обидам да ги оправдам – или, барем, да објаснам зошто претпочитам вака да размислувам за машките геј-културни практики – бидејќи мојот пристап, всушност, има широки методолошки импликации.

Современите Американци западнале во лошата навика изворот на сите нестандардни однесувања да го сместуваат или во природата или во општеството.

Ваквиот мој пристап сигурно му се допаѓаше.