Тој влезе во својата соба. Сакаше да избегне да му се заблагодарувам, но знаев дека оттаму ќе го наслушнува моето расположение.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
„Кому јас можам, освен тебе, драга Агна, да му го соопштам моето расположение, восхитот од големата градба“, ѝ пишував на жена ми, а всушност во себе ги читав оние незапирни редови, што веќе беше ги напишал некој друг, во отворената книга крај мене, незапирни редови, од десно на лево, од работ на една до друга провалија, редови во долги низи кои се како обвинување.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Кога забоботи, ми се врати надежта. Се насмевнав, притаено, како дете. Одново се поткрена моето расположение.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Ниеден од нив не ме и погоден за ова сегашново мое расположение.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)