Моето минато и мојата сегашност, тоа сум јас.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
И затоа јас немам сегашност. Мојата сегашност е празна графа, вакуум, непостоење.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Тој ја знае мојата сегашност и затоа тој ме сака.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Остануваш на разбој да ја исткаеш мојата сегашност и иднина, останувајќи закоравеното минато, само минато, минатооо...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)