мој (прид.) - семејство (имн.)

Јас ја наведнав главата. Беше бесмислено, навистина, да мислам на тој начин, иако, признавам, преданијата од колено на колено, дека Кочовите биле големи непријатели на моето семејство, имаа земено место во мене.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Освен раскажувањата, макар и многу површни и колебливи, во моето семејство од колено на колено, за мојот предок, а исто така и меѓу жителите на селото, во овој случај имаше барем две совпаѓања: прво, човекот што го споменуваше Јохан Барт под името „Поцо“ беше од Маказар, од каде што потекнував и јас, а и парчето метал со написот „Поцо“ се најде во Маказар и второ, се потсетив и на тоа дека мајката на Надежда, старата, во една прилика пред да почнеме со копањето на бунарот, ми рече дека, според нејзиното сеќавање на раскажувањата на луѓе, на тоа место некогаш веќе постоел бунар.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Бев многу среќно дете, кога на прашањето на мојата учителка колку членови брои моето семејство, јас одговорив - пет.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Во него повеќе немаше играчки.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Чичко Ташко е академик Георгиевски со огромен опус на романи, преведуван на повеќе јазици, близок пријател на моето семејство (Кривошееви).
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Во телефонскиот разговор тој направи куса рецензија на мојот ракопис.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
„Но, она што сакав да ти го кажам е дека ова што ти го правиш го гледаме сите ние, моето семејство и целата еврејска заедница на градов.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
За нашите детски денови, Ели”, одговори Карер.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Се случи тоа во пресудните цариградски денови за мојот живот и за моето семејство.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Откако Фетхи-беј Окијар дозна за мојата намера да заминам, се обидуваше да ме задржи по секоја цена, додека се смират приликите во Турција, таму да ја продолжам судската кариера, потоа да го повикам и моето семејство.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Никогаш не сум можел да живеам во колектив (тоа ја објаснува и потребата овде да не кажам речиси ништо и за моето семејство); дури имам отпор и кон јавните нужници, автобусите и возовите; ми се гади од помислата дека седам на столче или WC шолја на која седеле илјадници пред мене, макар таа да биде и целосно дезинфицирана и стерилизирана.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Понекогаш, за време на попладневните прошетки во паркот, Криста му се приближуваше на доктор Гете, и му велеше: „Сакам дома.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Ова е моето семејство. Ова е мајка ми, ова е татко ми, ова е мојот сопруг, а ова се нашите деца,“ велеше, одвојувајќи ги гранченцата едно од друго. „Ние сме среќно семејство.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Таа го развитка крпчето, помина по гранчињата со прстите, и рече: „Ова не е моето семејство.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Уште некое време ги поместуваше, едно по едно, гранченцата на крпчето, а потоа ги завиткуваше, и го враќаше своето семејство во џебот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Во истата оваа група се содржани стари пропагандни песни и една лента со звуци снимени во моето семејство, што татко ми ја испрати во Унгарија 1960 г.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Не ми е за мене, туку за моето семејство.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Јас најодговорно тврдам дека моите намери се најчесни и најчисти и можам само да Ви ветам дека доколку ја одобрите мојата молба, јас ќе се грижам за Томаица и моето семејство на најдобар можен начин.“ рече Петар, додека срцето силно му чукаше во градите, а тој со сигурен глас сепак успеа да настапи доста убедливо, гледајќи го цело време газда Таки директно и смело во очите.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Нивните животи како да постоеја само поради нечие спасување.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Мене ми преостануваше да го создадам и провлечам моето семејство низ падот на малата империја Југославија, која беше и рожба на двете големи паднати империи.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тој го доживеа падот на Австро-Унгарската и на Отоманската империја, провлекувајќи го низ нив своето откорнатичко семејство.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во овие предели на изгубениот рај на детството, моето семејство најде спасоносен пристан во својата неизвесна балканска одисеја, по победата на подводниот змеј при минувањето на границата во Езерото.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Литературата веќе беше свртена страница.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Откако отпи од зелениот чај во чашката, позлатена на горните рабови, смирено ми рече: - Мене ми е блиска земјата која ја претставувате, таа е дел и од моето семејство.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во шеесетите години на минатиот век во Струга, на брегот на Езерото започнаа да се собираат значајни поети првин од Македонија, па потоа од Југославија и на крајот од сите континенти на чудесни читања песни на мостот на истекот на реката Дрим, која се влива во Јадранското Море, на претставување на славен поет во Катедралната црква Света Софија во Охрид, на средба крај манастирот Свети Наум, на самата граница меѓу Македонија и Албанија.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И сега Мајка, најмногу поради мене, моето семејство, децата, го следеше од свој агол на гледање и разбирање палестинското прашање, но и пошироко од аспектот на страдањата на невините семејства на Блискиот Исток.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Нѐ претставуваше и тој самиот беше многу среќен што дојдовме дури од Македонија, па постојано на другарите и нивните семејства оддалеку им довикуваше: "Ова е моето семејство од Македонија".
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Јас бев најмалото дете во моето семејство и многу разгалена, а и ти истиот, како помал од двајцата синови.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Кажуваат дека денеска пристигнале на скопската станица, дека не се само тие, моето семејство, туку дека има многу вагони полни со семејства.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Па зар ова не беше пресудата на судбината, по шеесет години егзил, да му се овозможи враќањето на моето семејство во егзил, на родната грутка.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Се случуваше Мајка, додека запираше врз овие обележани пасажи, да ги чита гласно, а потем да зборува со некого, во сржта на својата самота, кога најмногу веруваше дека Татко е крај неа... XLI Мајкините доаѓања во мојот дом беа најубавите мигови во мојот живот, во животот на моето семејство.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Во нивната култура на живеење, во нивниот шпанско-кастиљански ладино јазик, во нивниот менталитет, препознавав обележја од моето семејство од Балканот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Сакаше да го лоцира местото на конфликтот, последиците за мене, за семејството, за моите татковини.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Кога би требало да се определам за една од книгите од Твојата втора авторска фаза (ќе се согласиш ли неа да ја атрибуираме како белетристичка?), сигурна сум дека веднаш, безмалку рефлексно, без да се двоумам или да размислувам, навистина веднаш би ги избрала токму Татковите книги.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Почитувана госпоѓо Лејбовиц, Проблемот што го покренувате во врска со погрешно преведениот збор за мене нема само семантичко значење, туку оди многу подалеку во мојата потрага по идентитетот на моето семејство во егзил.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Не престанував да си го поставувам прашањето зошто Елен Лејбовиц не престануваше да ми пишува, да навлегува сѐ подлабоко во тајните на моето семејство предадено низ литературна транспозиција.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Имав чувство дека пишував само за него, да го добијам неговиот благослов.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Си велам исто така дека вие можеби знаете за овој автор, и можеби ги имате неговите книги; во тој случај ќе најдете некого кому да му ја подарите книгава што ви ја испраќам.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Сакаше да ѝ зборувам за генезата на албанско-македонскиот конфликт во Македонија како закана за мирот во земјата и во регионот, закана за албанско-македонскиот соживот во кој истрајуваше моето семејство.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Господине, Би ми било тешко сега да се сетам на пасажот, зашто не знам во која од вашите три книги се наоѓа.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Сите ваши текстови се само обид да се најдат одговорите на прашањето поставено на вашата мајка: што е душата?
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Таа беше навлегла во многу подробности од мојот живот, од моето семејство, од мојот Балкан.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Беше на еден друг начин дел од моето семејство по чија проширена смисла трагав во моите книги.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Таа ме изненадуваше постојано со своите писма: час ми пишуваше за некој збор од книгите, за некој настан од Македонија, поврзан со мојот живот и моето семејство во контекстот на актуелноста, час зафаќаше големи прашања од егзистенцијата, поттикната од читањето.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Уште од првите зборови кои ми ги упатуваше зрачеше силна охрабрувачка доверба од непозната читателка која толку неочекувано, силно и искрено ја прифати судбината на моето семејство како своја.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Раскажувајќи го страдањето на моето семејство во балканската историја во XX век, обликував дел од нашиот семеен идентитет во кој се препознаваше Елен Лејбовиц.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Верував дека книгите ќе го откријат времето на моето семејство кое не сум го живеел, ќе ме доближат до непознати луѓе со душа како мајкината, татковата.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Во мојот свет, ограден со букви, се чувствував како можен победник над изгубеното време на моето семејство.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Сигурно, еден ден ќе пишувам за овој манастир и за судбината на моето семејство...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
За мене часовите со неа беа чудесно отворена врата кон вечната француска литература, но и повод, да $ се исповедам на француски јазик за текстот, за моето пишување, за моето семејство, за мојата судбина на Балканот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
III ПИСМО ОД ЈЕЛЕНА ЛУЖИНА ДО ЛУАН СТАРОВА, ПИШУВАНО ПО ЧИТАЊЕТО НА НЕГОВИОТ ЕПИСТОЛАРЕН РОМАН ПОТРАГА ПО ЕЛЕН ЛЕЈБОВИЦ Скопје, 28 март 2008 Драги Луан, Ти благодарам што ми го испрати ракописот на Твојот најнов роман, насловен со таинствена, небаре јунговска синтагма Потрага по Елен Лејбовиц.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Елен Лејбовиц го следеше патот на моето семејство во текот на еден век низ балканските граници бегајќи од војната.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Беше загрижена за мојата иднина, за иднината на моето семејство, за можноста да постои хармонична мултиетничка Македонија, како иден дел на Европската унија.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Откако ги прочитав неговите книги јас постојано им зборувам на сите во кругот на моето семејство и на моите пријатели, ги позајмувам, ги подарувам: дадов еден примерок и на една орштинска библиотека.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Далеку сме од Лебедовото Езеро. Најпосле во недостиг на грациозните балерини, овие танчари ќе продолжат можеби да го спасуваат битното.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Таа беше моја постојана придружничка и знаеше да ме разнежи и натажи, но јас не бев пишман што дојдов тука и се трудев да го оправдам тоа мое доаѓање и пред самата себе и пред моето семејство.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Најпосле, според моето верување, ова патување требаше да биде уште еден обид, барем пред лицето на светот, да се зближат Албанија и Југославија, односно Македонија земјата на среќниот егзил на моето семејство, при што требаше да ја провериме цврстината на можниот мост кој би ја заменил границата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Во своето кажување не престануваше да го внесува моето семејство од двете страни на границата, за мене познати и непознати, исчезнати и останати во живот.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
За момент, кога требаше да го претставам на моето семејство, ја одбрав свадбата на дада.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Почна да ми плете приказни дека пак бил кај истиот чичко, дека тој му кажал за моето семејство.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)