мој (прид.) - снага (имн.)

Погледајте: мојата снага се простира далеку!
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
И погледнах назад, видох мојата снага, лежеше бездушна како некој кога си соблече свои руби и ги остави и гледа на них.
„Избор“ од Јоаким Крчовски (1814)
Така ја гледах на мојата снага и многу се чудех.
„Избор“ од Јоаким Крчовски (1814)
- Аман, мажу, плачејќи му се молила, те молам доста, доста ја тепа метлата, оти ми ја скапа мојата снага, за првпат сега прости а, па вторипат, ако не те пориза, што сакаш тогај прај е.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Тоа се трупа полека по хумусот на мојата снага по мислата по сетилата по плодот на земјината кора.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
- Ја се надеев тамо да је пораат одовде, туку тамо било уште помачно.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Богатијот разбрал оти с¯ тоа је од мрза и им рекол да го закопаат.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Вошката предизвика страшна болка и срам во мене, особено што уште од почетокот на моето вселување во бараката, таа се шетала по мојата снага и ми ја цицала и онака скромната крв, неа не ја поврзав со бараката, со сламарникот на бај Шишко, туку веднаш знаев дека е закандисана од косиштата што ги слупуше Нанчо а после јас спиев на тоа место.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)