Беше мала, за мои убедувања, а живеевме на другиот крај од градот, преку Вардар, па се плашев да се враќа со такси... а и не ми беше тешко.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Јас упорно пак навалував: „Ајде, малку, барем пробај, па како мислиш да се подигнеш без јадење“. Не помагаа моите убедувања.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Хорацио, според моето убедување, беше премногу, односно мртов ладен, во однос на алармантната психичко-здравствена ситуација во која бев паднал.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)