мој (прид.) - учител (имн.)

За многу нешта што сум ги постигнал во животот сум им благодарен на сите мои учители, За многу благости што се сочувале во мојата душа, благодарен сум им на своите учители.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Кога го напуштив училиштето, моите учители по класични јазици ми рекоа дека имам пристојно познавање (MA-ниво) на грчкиот и латинскиот.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
„Трите академски идеи кои навистина ме интересираат се: она што мојот учител (говорејќи за Сезан и кубизмот) го нарекуваше „ротирачко гледиште“; сугестијата на Марсел Дишан да се досегне Неможноста на доволно визуелна меморија за меморираниот впечаток да се пренесе од еден на друг сличен предмет; и Леонардовата идеја...дека границата на телото не е ниту дел од зафатеното тело ниту дел од околината на атмосферата“.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Јас заборавив дека тоа воопшто се случило. Тој не.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Мојот учител. Тој брше целиот побелен од старост. Но јас го познав...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Никој нема да го јаде мојот учител.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Се сеќавам на рокот што го имаа: да постават изложба не во излозите на улица, туку горе во зградата, за компанијата која се занимаваше со продажба.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)