Надминувајќи ја епохота, делото упатува на маниристичкиот тип на човек, на духовито-меланхоличниот денди, чиишто севкупни настојувања, според Бодлер, треба да бидат насочени кон тоа да биде „возвишен“, да „живее и спие пред огледалото“ („Моето соголено срце“).
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Кога те имав тебе мислев дека го имам целиот свет.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Ти беше мое прибежиште, најинтимно засолниште за мојата соголена, ранлива душа.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)