мој (прид.) - далечен (прил.)

"Животот го следи само она што нашето залагање настојува да го оствари; затоа залагањето упорно им се нуди на нашите раце и на нашиот ум; им помага тоа да го сторат.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ние самите сме ковачи на својата судбина". (Ова е онаа втора порака, што ми се насмевнува од темнината...) Знам, ќе си заминам и тоа речиси пеш од таа изодена приказна на мојата младост, а малку понесов како утеха и како искуство.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тоа бил единствениот начин за да втасам во моето далечно утре.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не, не станувало збор за да втасам на некое неодредено место туку за да се вратам во тоа мое утре во кое некогаш веќе сум бил?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)