Кучето не дава да се гали по глава, па сепак го потпира својот образ на моето десно колено.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Неговиот поглед скита по бавчата и запира врз булката на половина метар од него – не во букет, црвени како во градината, туку издвоен, само еден лилав цвет на афионот.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Ајде напред, мое десно крило!
„Еп на Александар Македонски“
од Радојка Трајанова
(2006)
2. Ако ова дрво овде е багрем, тогаш куќичката за птици е закачена за моето десно рамо, поилото за пчели се држи за сламка а ти си со Девојчето од другата средина, не ти се допаѓа преводот и ги фрлаш презреаните сливи кон косовата прегласнот.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
„Еј“, рече слаб глас, женствен, од некаде зад моето десно рамо, „вие, каубојци, очигледно не се забавувате“.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)