Записите од мртвиот дом на Достоевски, на пример, почнуваат со: „Нашиот затвор се наоѓаше на крајот на тврдината.“ Тоа се реченици од ист тип.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Имаше некаква мистична сила која ја тераше да си оди дома, во својот мртов дом, но таа иста сила и ја задржуваше да остане во куќата, со денови да не излегува.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Како уметник тој никогаш не ја заборави оваа лекција.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Дури и оној мртов дом,“ реков, и покажав преку улицата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
„Клевската изложба на студот“ од 1945.година го призна студенилото при враќањето на мртвиот дом и на мртвото општество, но „Клевската топла изложба“ од 1946 г. означи дека Бојс научил како со помош на уметноста да се стопли за живот.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Тргнавме кон куќата од која одамна се отселиле оние кои живееле во неа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Тие го земаа под своја заштита и го убедија да стане уметник.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)