Во очите на мртвиот клен немаше потсешливост, ни зачуденост.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
И двајца - крчмарот со очи на мртов клен и последниот расплакан гостин.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Гледаше со очи на мртов клен.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)