Се работи за дело составено од ротирачки платформи, врз кои има голем видеоекран, компјутерска опрема и стол, на кој седнува гледачот/набљудувачот, и со помош на занишувањето на столот (во различни насоки) се произведува движење на погледот во виртуелниот музеј како простор на слики.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Тој музеј е всушност програм на компјутерска графика, кој воспоставува симулација на голем музејски простор и четири помали музејски соби.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)