За разлика од подрумот на Мики, од каде што се нудеше детален поглед врз женските долни екстремитети, бившата гаража на „Бетон“ беше во тој, а и во секој друг поглед, бесперспективна кон надворешниот живот.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
И сè додека Апачите не се вратеа да нè ослободат, а за тоа, според надворешните мерила им беше потребно смалени и уништени, имавме чувство дека минува цел век, и тоа еден век вон и без нас.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)