Не може да се зборува за „искривена комуникација“ или „искривувачки идеи“ без верување во објекти надворешни во однос на дискурсите, и објекти способни да бидат прецизно или непрецизно, научно или само фантастично, претставени од страна на овие дискурси. Нешто сепак морал да допушти.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)