Но, во исто време, со својот јасен поглед за нештата, Гоце Делчев беше доволно предвидлив да сфати дека не треба да се мирува, т.е. да се работи само за организирањето и вооружувањето на населението, туку треба системно да се преземаат редица акции, со кои, без дури да се објави какво и да е востание, турската власт да се држи во една напната состојба, да се истоштува преку нанесување на материјални загуби, коишто не можеа да не влијаат врз внатрешната и надворешната политика на некои од големите сили што имаа интереси во Турција, одделно во нејзиниот балкански дел.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)