негов (прид.) - жртва (имн.)

Немам одговор, ниту сега, ниту било кога, испуштам воздишка која е почеток на плач, горчлив очај и знам дека ако почнам да плачам никогаш нема да можам да престанам, не можеме да бидеме сведоци на ова време ние сме негови жртви.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
И тој тажно, но сочувствено нѐ погледна нас, децата, неговите жртви.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
На крајот уште ќе ве погледне крајно внимателно, потоа ќе плукне пред себе и ќе си замине.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Едно време вие гледате по него и во себе си го велите она што го зборуваат сите негови жртви, токму: „Каков е овој, сепак, загадочен човек!...
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Бацилите на злото ги зафатиле и самите негови жртви.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Неговиот современ геноцид, неговата жртва сепаленица, неговиот нов холокаустум.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Заљубена, трогната од неговата жртва, таа плаче.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
“ Вака никогаш нема да стигнам дома; мојата успешна лекарска практика е уништена; мојот наследник ме ограбува, но бескорисно, затоа што не може да ме замени; во мојата куќа беснее одвратниот коњушар; Роза е негова жртва; не сакам тоа ни да си го замислам.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ако еднаш одговориш на лажното ѕвонење на ноќниот ѕвон – никогаш веќе работите не се поправаат.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Неговите жртви, на изгрејсонце, се расфрлени овде-онде по ридјето.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)