негов (прид.) - противник (имн.)

„Тој ретко говореше, но кога говореше, неговите противници стануваа негови приврзаници и едномисленици.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Фабричката грешка на неговите противници на власт е во тоа што како држава дозволија да се случи ваква ситуација.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Еве и една занимлива работа: вистинскиот саботер, Фрај, кога со такси стигнува до Кипот на слободата, погледнува низ прозорот од својата десна страна.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Се разбира, се водело од некој принцип при погодувањето; а тоа се состоеше во едноставното набљудување и проценување на остроумноста на неговите противници.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Гледачите многу повеќе ќе се вознемиреа ако главниот јунак се најдеше во опасност, а не неговиот противник.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
На истиот начин на кој нараторот се повикува на татковиот пример, кога неговите противници се советуваат со „Централата”, таму каде што заседава грозниот Минотаур на нашето време.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Во оваа статија јас ќе се потрудам да одговорам на тие и на многу други слични прашања и со тоа, според мојата сила, да ги разјаснам научните основи на националниот сепаратизам, како и да покажам на неправилноста на тие приговори што се поставуваат од неговите противници, коишто со тоа сакаат да го компромитираат него како нешто вештачко.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Борбата со него е опасна не за него, а за неговите противници.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)