Ноќта го повикува денот еднаш, барем еднаш да дојде да и ја осветли душата, да го почувствува неговото сонце да и го стопли срцето да ги разбрка ѕвездите и месечината... да ја успокои, да и даде мир..
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
А денот пак мудро молчи...премолчува... се премислува се плаши да не го проголта темнината, да не остане засекогаш таму... да не престане да свети неговото сонце...
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)