Настојуваше длабоко во ноќта врз својот ракопис да ја одгатне јаничарската порака и да го открие нејзиниот код длабоко врежан кај балканските народи, за да проникне во суштината на историските случувања, за да ја осмисли иднината.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Стрејт-културата секогаш ќе ни биде првата култура, а она што ќе го правиме со неа секогаш ќе воспоставува некој образец за понатамошните, настрани односи кон стандардните културни облици.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Нас на субјективитет нѐ тера барањето да бидеме неавтентични.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Нам општествените премрежиња на самото наше постоење ни налагаат да играме улога што подразбира лажирање на сопствениот субјективитет.
Тие општествени услови имаат голема објаснителна моќ за појавите што ги проучувавме тука.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Обликувањето на машкиот геј-субјективитет во едно изворишно искуство на неавтентичност на многумина геј-мажи им дефинира што е тоа да се биде геј.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ја објаснува двојноста на геј-свеста, ја објаснува таа хиперсензитивност за вештачката природа на семиотичките системи – хиперсензитивност што толку видливо се изразува во кампот и која ја создава онаа особена артилерија од херменевтички техники што геј-мажите ги еволуирале за да ја разобличуваат лукавштината на општественото значење и за да ги извртуваат нејзините кодови и означители на иронични, софистицирани, пркосни, суштински театрални начини. 475 И затоа е благотворна за создавање на геј-културните облици и стилови со кои се запознавме.
Сѐ додека настрани деца се раѓаат во хетеросексуални семејства и во општество што е нормативно, поимски хетеросексуално и сѐ додека се и понатаму отуѓени од хетеронормативните општествени облици, ќе мораат самите да си осмислуваат сопствен нестандарден однос кон хетеросексуалната култура.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Прекалениот дипломат, претседателот на земјата Лазар Мојсов, кој ги читаше моите депеши, ја разбра пораката на последната телеграма, нејзиниот код и суштина. Брзо реагираше.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
ТЛ: Што беше оној сегмент кога таа беше како хипнотизирана; не знаеше што се случува?
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Тој можеби израснува од некој вид патолошка личност, но и понатаму тоа е нејзиниот код.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
ВГ: О, тие користат еден вид на отсекување на сетилата, па таа не е при свест кога тие нешта се случуваат, но нејзиниот моторички систем е раководен со програм.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)