И што е тоа во овие два филма што ја објаснува тајната на нивната привлечност за гејовите?
За да побараме одговoри на овие прашања, мора да се свртиме кон поетиката на машката геј-култура и, поконкретно, кон значењето на општествените форми.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Всушност, подобро би било да се искористат пронигбите што ни ги нудат различните толкувања за да дојдеме до согледба за машката геј-култура која е истовремено издржана, инклузивна, многуопфатна, недогматска и отворена за различните гледишта.
Ајде, тогаш, да се навратиме на филмовине и да поразгледаме некои психолошки и тематски хипотези за нивната привлечност, пред да преминеме на општествена, прагматична и, нужно, формална анализа.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Во минатото, пред компјутерите, научниците главно ги избегнуваа ваквите проблеми, но денес кога можеме да се потпреме на помошта на сметачите, убавината на оваа комплексност станува една од главните причини за нивната привлечност.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Како може вљубеноста на машката геј-култура во Милдред Пирс и во Најмила мамичке да ни помогне да ја сфатиме таа поврзаност?
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Но, не треба да ги пренебрегнеме и да ги исклучиме другите стилови на размислување, другите објаснувања што може самите да ни се препорачаат.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)