Оттука е разбирливо зошто ваквиот ограничен концепт оди рака под рака со нискиот статус што го ужива преведувачот, ставајќи акцент на разликата помеѓу писателот и преведувачот обично на штета на вториот. Hilaire Belloc го резимираше овој проблем во Taylorian lecture On Translation уште 1931-та, неговите зборови се актуелни и денес: Уметноста на преведувањето е изведена уметност.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 8-9“
              
              (1994)