означен (прид.) - настан (имн.)

Имено, така означениот настан ми се открива дури во иднината: „Јас (сѐ уште) (не) сум роден“, но во идно време, во форма на некое минато на коешто никогаш не сум присуствувал и кое од тие причини секогаш остану­ва ветено - и затоа секогаш повеќекратно.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
“Јас сѐ уште не сум роден” поради тоа што моментот во кој падна одлу­ката за мојот утврдлив идентитет ми беше скриен.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)