Камилски ja чувствуваше мошне блиску темата на инаетот, како психопедагог, a со поговорката што ја кажа, за таткото, мајката и децата тој целеше кон едно од главните обележја на балканското патријархално семејство, во кое владееше ригидноста на воспитувањето во реската поделеност на родителскиот авторитет и детската послушност, како два облика на инает, кои се формирале помеѓу двете генерации.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Камилски се насмеа, но потоа, прифати со сериозен тон: Смеата настрана, но нема збор што би можел, подобро од оваа поговорка да го долови не само албанскиот туку и целиот балкански инает, создаван и пластен во времето на османското владеење во нашите земји!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Но стануваше очигледно дека Татко сакаше да посочи пример на одбрана космополитска личност од балканската историја од османското владеење, во која откриваше и модел за својата балканвавилонска судбина, која можеше да му биде блиска и разбирлива и на Климент Камилски.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Татко и Камилски, по првите прегледи на бројните речници и книги, констатираа дека бројот на османотурцизмите кај балканските народи кои беа под петвековното отоманско османско владеење беше огромен.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Значи ќерпичот бил приспособен на османското владеење? запраша Татко.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Татко, кој беше внесен со години во пишувањето на Историјата Историјата на Балканот низ падовите на империите и посебно внимание му посвети на периодот на османското владеење на Балканот, авторитетно се надоврза на заедничкиот став.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Османското владеење кое ја предизвикало тешката положба на населението на Балканот, било повод за кревање на бројни востанија во почетокот на XIX век.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Така, во 1821 било кренато Грчкото востание, кое пак било повод за кревање и на други востанија.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Тие сметале дека пропаѓањето на занаетчиството и трговијата, чифлигарството и ограбувањето на селаните, со еден збор сите неволји од било каков карактер, се должат на фактот дека земјата се наоѓала под османското владеење.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)