Ноќ тешка, ноќ дождлива слушам само капки од дожд... се ронат од облакот на зениците, врз хартија, запис што навестуваше збогување, кое боли...во мракот Се уморив од сликата што висеше, од психогенезата на харддискот од моето паметење, за човекот со влажниот осојничав поглед, во далечината...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Осојничав поглед, со срушени сништа Во срцето празни лавиринти, на секое ќоше семафор Но подруг, семафор од црно и бело.
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)