Не бев многу палаво дете, но се случи да скршам едно стомне.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Затоа и се задираат како палави деца".
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Градот за кој толку многу слушав од неа и од вујко ми Вангел во долгите ноќи во Лисиче, додека ние бевме мали и палави деца...
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Во одајата стана мрачно како во рог, а ветерот како палаво дете што згрешило, чиниш сфатил што сторил, стивна.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Тогаш под крушата се населуваше и Ката Кривата. Таа беше една малечка, крива жена, што ја бранеше крушата од враните и од палавите деца.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)