Македонските партизански единици под Тито имаат македонски офицери.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
“ Формирањето на партизански единици и нивно дејствување на теренот било потребно за да може да се вршат напади на патот Лерин-Псодери-Албанија, и за да ја блокираат железничката линија Флорина-Битола.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Како резултат на тоа Македонците можеле да формираат посебни македонски партизански единици како и посебни партиски организации во Воденско.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
На 26 септември 1943 година британската воена мисија која се наоѓала со Албанците на планината Мокра во Албанија, ја известила балканската секција на СОЕ за Балканот, а овие го известиле Фицрој Маклин дека воспоставиле контакт со курирот кој ја одржувал врската меѓу единците на НОВ и ПО на Македонија и албанските партизански единици.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Меѓутоа, непосредно по влегувањето на територијата на Македонија Кларк ќе истакне дека на партизанските единици им недостасувало муниција и поради големиот број бугарски заседи „од страна на бугарската армија многу од партизаните останаа без муниција“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Врз основа на таа одлука, од партизанските чети на Разлошко, во мај 1943 бил формиран Разлошкиот партизански одред “Јане Сандански”, кој во 1944 бил преименуван во партизански одред “Никола Парапунов”.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Со тоа им било дадено правото на Македонците да создаваат и посебни македонски партизански единици како и посебни партиски организации на Македонците во Воденско.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Во оваа фаза Македонците предводени од Никола Парапунов ги формирале покрупните партизански единици.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
На околиската партиска конференција одржана во април 1943 под раководство на Никола Парапунов, била донесена одлука за формирање на покрупни партизански единици.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
По иницијатива на раководството на СНОФ и во согласност со КПГ била донесена одлука да се формираат и вооружени сили на СНОФ со ознака СОВ (Славјано-македонска народноослободителна војска).
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Според ГШ на Народноослободителната востаничка армија, територијата на Бугарија била поделена на 12 востанички оперативни зони, при што делот на Македонија под Бугарија влегол во рамките на IV-та востаничка оперативна зона со седиште во Горна Џумаја.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Една група борци се отцепија од ЕЛАС и се придружија кон партизанските единици од Вардарска Македонија.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Низ нивното село поминуваа партизански единици. Заедно со повеќе мажи од селото во една од нив отиде и Змејко.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
До октомври 1944 година имало околу 40 членови на ОСС во склопот на петнаесет воени мисии распоредени во неколку територии што биле под контролата на партизаните.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Тројца од нив биле во штабот на Јосип Броз Тито, а тројца биле распоредени во штабовите на други партизански единици.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
А она нејзино триумфално влегување во ослободеното градче, качена на бел коњ, на чело на партизанската единица, селаните го прокоментирале со поругата: Слушнавте, носот ѝ паднал, ама не слегла од коњот да си го земе?
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)