петоглав (прид.) - гуштер (имн.)

Рачињата му биле меки, нечујни биле, петоглави гуштерчиња во човечка кожа. Ќе се подадат, ќе дрпнат.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
А кришум поткраднувало што ќе му дошло под рака.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)