Брат ѝ Митре беше единствениот писмен човек од нејзиниот род, затоа таа секогаш одеше кај него, кога добиваше писмо или требаше да се пишува.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Впрочем, тој беше писмен човек и се бавеше со коресподенција во отсекот за пожари на Осигурителното друштво „Феникс“ од улицата Лафает.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)