подисправен (прид.) - глава (имн.)

Добро граденото јадро тело, горделиво подисправената глава на којашто косата непокорно и диво се виткаше и спушташе на кусиот јак врат, го привлекуваше вниманието на публиката и на судиите.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)