преден (прид.) - страна (имн.)

Од предната страна на кафезот беше зацврстено нешто што наликуваше на маска за мечување, со вдлабната страна кон надвор.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Еден постер беше залепен на предната страна од куќата токму отспротива.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
На предната страна од куќата имаше тераса до која водеа масивни камени скали.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Излегоа од предната страна.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Кабината беше направена од полирани табли од трите страни монтирани на железна конструкција со отвор за влез од предната страна низ кој однадвор се провлекуваше мирис карактеристичен за последните денови на мај, блунтав, со вкус на гнили црешни и влажна трева.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
За шетање во попладневните часови имавме пристојно уреден парк од предната страна на зградата, така што внатрешниот агол од трикатното здание изградено на Г беше еден вид тампон зона зад која, претпоставувавме дека е распослан парк, сличен на нашиот.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Од предната страна на зградата, на терасата што продолжуваше на осум столбови над реката, во големи земјени ќупови беа посадени леандри кои во првите зимски денови газдата Таки Ников ги собираше во стаклениот цвеќарник што беше придодаден на зградата од страната на Камениот мост.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Од старата црква тој зеде два камена што беа на предната страна на старото црквиче.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Едниот беше тркалест и со дупка во средината, сосема обичен, ама другиот беше најчудниот камен што сум го видел: И тој беше долгнавест и тркалезен, ама предната страна имаше лик на човек, тркалезен ама со очите над веѓите.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
На мајсторите им рече тие камења исто така да ги стават на предната страна на новата црква; едниот, тој со дупката на десната страна, кон зајдисонце, а другиот, тој со човекот со очите над веѓите, на левата, кон изгрејсонце.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Од една страна, над самата викендичка, е шума, а од предната страна прекрасен поглед на Мавровското Езеро и на планините отспротива.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Тој во продавницата не отишол од предната страна туку одозгора, низ дворот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Но, кожата не ѝ е наежена, таа само малку ги беше стуткала нозете, така што задникот изгледаше уште помазен и оптегнат во однос на грбот, како тело на виолончело. Ѝ дојде од предната страна: ако нозете ѝ се собрани, меѓу нив ѕирка мовчеста полјанка, потемна од косата.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Беше од измазнета телешка кожа, црвено обоена, внатре поставена со сатен, од предната страна украсена со срцолики орнаменти од пришиена кожа и со малечки цветови со жолта, бела и црна боја.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Пред кабината за пасошка контрола, не испуштајќи му ја раката, Л.А. одржува мал утешен говор: Случајноста, mu friend, ти е едно таинствено совпаѓање на нештата што низ нашите животи се случува инкогнито.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Но што ако дојдат од предната страна на колибата, преку пртината, откај поилото?
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Откако ги стави дрвата под ниската стреа, залепена до јужниот ѕид на колибата, заградена од три страни со штици а отворена од предната страна, Бојан влезе во колибата, задржувајќи се таму десетина минути.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
На челниот дел од куќата, под стреата: срце, прстен, токосани раце, ангелче, венче, и во нив: почетните букви од името и презимето на домаќинот и годината на градењето; балкони: украсени со елементи од железо или ламарина во форма на триаголник, четириаголник, ромб, ромбоид, круг, трапез или со гипсени елементи во вид на амфори, во вид на подлактени раце или сосем едноставни со парапети кои завршуваат со коритца за цвеќиња; чардаци: долги колку што е долга и куќата, со пармаци, со плотици од костен, од даб, од јасика; на чардаците испуштени башлаци над кои висат мали куличиња низ кои може незабележено да се ѕирне во дворот, на патот, или во време на војни и арамилак, да се протне цевка од пушка и да се направи пусија; покриви: со рамни или со стрмни стреи, со испуштени чакми и кучиња, со поткренати маи како крилја од птица, со издолжени предни страни како козирка од капи, или прекинати со предниот ѕид што се крева нагоре за да го затскрие покривот; вратите: со една, со две поли, обични или со нутифедер, со украсни бордури на секоја пола, со надвратни прозорчиња застаклени или опшиени со мрежа за заштита од секакво гадурии; на вратите жапка или шуличе што се отвора со стап кој постојано е врзан на вратата, ѕвонец што ќе чукне потивко или посилно, резе со катинар или брава донесена којзнае од каде; прозорците: широки, европски, или пак тесни со по неколку крила доближени едно до друго за што подобро да ги осветлат просториите; оние што се на долниот кат и низ кои може да се ѕирне, заштитени се со железни прачки извиткани во разни форми; кај што нема железни пречки - дрвени капаци испукани од сонце и дожд, но кои ноќно време убаво ја затвораат куќата како дланки склопени на очи или како мравкини дупки.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Кога Пелагија и Чана стигнуваат под Калето во Фестивална снегот е веќе повеќе од педа наткренат над земјата, а густината на снежинките што паѓаат вртложени од северот не дозволуваат да се опфати целиот незавршен објект, се наѕираат тук там некои контури како издвоени целини и заедно со црната зејната уста што требало да биде огромна порта од предната страна, во исто време внесуваат црно неспокојство во двете жени.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Пелагија со Малечката Пелагија и Мурџо минуваат низ жолтозлатната есен, газат по илјадниците лири истресени од стогодишниот брест онде од товарната платформа, газат по нив и по облата, излижана гранитна калдрма што тежи врз уличката од предната страна на фабриката Мичурин.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Сите негови лични предмети си беа на своето место, исто како секој пат кога сум доаѓал во пространата куќа со голем двор и три елки од предната страна.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Тој, како што го здогледа кривото железо, брчалото на предната страна на моторот, така очи од него не тргна.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Тогаш, неколку мига како да се колебаше, па со двете раце го запрегна фустанот од предната страна, ги соблече гаќичките правејќи ги нужните прескоци со голи нозе и полека ги потфрли зад себе.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Петрович излезе по него и, стоејќи на улица, уште долго оддалеку гледаше во шинелот и потоа намерно тргна настрана за откако ќе го заобиколи кривото сокаче, одново да излезе на улицата и уште еднаш да го погледне својот шинел од друга страна, то ест, од предната страна.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
3 Имено, при емајлирањето на предната страна од шпорет за греење нејзе ѝ прснува парче емајл во левото око.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во август 2006-та, вршејќи ги своите редовни работни задачи на работното место, Ф.И. без своја вина доживува повреда при работа (несреќен случај / vis maior).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)