Оваа идеја може добро да се претстави преку следниот извадок од претпоследниот дел на Логичко-филозофскиот трактат, единственото дело на Витгенштајн што е објавено во текот на неговиот живот: „Моите ставови расветлуваат со тоа што оној кој ме разбира на крајот ги признава како бесмислени кога низ нив, по нив, преку нив се искачил надвор. (Тој мора, така да се каже, да ги отфрли скалите по кои се искачил).
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)