проклет (прид.) - воздух (имн.)

Сеќавав како стапалата ми пропаѓаат во меката влажна трева и како неговите долги суви прсти ми го стегаат вратот и како наеднаш нозете ми се ослободуваат од земјата иако и понатаму продолжуваа да го сечат воздухот (моите проклети нозе како да си играа ножички во рацете на многу умешен бербер) а проклетиот воздух сè потешко втасуваше до градите.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Господи, колкупати ги имам протрчано Слатински ливади кренат во раката на тоа чудовиште од човек.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)