проѕирен (прид.) - мермер (имн.)

Исклесан од бел, проѕирен мермер лустерот претставуваше галеби со расперени крила, кои нежно се допираа и затвораа хармоничен круг, благо разбрануван од, немирните глави на птиците.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)