пуст (прид.) - желба (имн.)

Од пуста желба за совршенство, имајќи ја предвид мојата перфекционистичка нарав, се излажав дека тоа можам да го постигнам.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Од една страна помамата понеа во мене беше разбудена до подивување, а од друг ми беше јасно дека тоа ќе ми биде пуста желба што ќе ме измачува.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
На овој муабет немаше аргументи да ѝ противречи, па прередувањето на бавчата за да се остави поинаков впечаток остана само пуста желба.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Современото мислење и осетливоста при регистрирањето на пулсот на нашето време останаа и понатаму негови истакнати одлики, но неговото двоумење помеѓу крајните луцидни увиди и понекогаш крајно детските, искрени и погрешни процени или пусти желби, сега се смирени со пообразложен и посеопфатен начин на мислење.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Се гледа јасно како едното се распарува, чуден распар и полутката е далечен сон пред него па табу па таен копнеж па опседнатост па нова причина за преселби пуста желба, утопија се топи во свеста како грутка шербет слатка смрт !
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Гого ги протри очите неколку пати, да не е само да му се привидело, од пусти желби и немирни сништа, но таму сетики стоеше неговото име, името на татко му и семејното презиме, што си го носеа по името на селото сѐ по удолницата од сртовите, по суводолицата на скрките.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
А и не сакам првиот поглед да ми заврши со пуста желба.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)