разумен (прид.) - човек (имн.)

Злосторник - Бич на божественото Корист - Идол, му се жртуваат сите правосудство. богатства.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Знаење - Постојат три вида на знаење: Критика - Кај лошите писатели се раѓа 1. сѐ знам, то-ест надмен глупчо, 2. не како завист кон добрите. знам, то-ест, обичен глупчо, 3. ништо не знам, то-ест, разумен човек.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Пчелата на доблеста го одбира цветот, таа не слетува на секој цвет: го распознава по мирисот и бара доблест само од разумен човек, затоа што таму ја има, кај разумните луѓе.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Татко внимателно го сослуша, и видно потсмирен, рече: - Секретарот, се гледа е разумен човек.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Глупав потег и некарактеристичен за Дејв кој обично беше разумен човек.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)