разурнат (прид.) - ѕидиште (имн.)

Наоколу разурнати ѕидишта, попалени плевни, искршени и изгорени плотови...
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Разурнати ѕидишта, рашчепени греди и еден мирис што е и живот и смрт, и не е ни едно ни друго. Гнездо на гробници.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)